4ـ با عرض پوزش، تركيب ناچسب و متناقض«صوفيه حقه» در نوشته شما براي من يادآور تركيبات نامفهومي چون«ويسكي حلال»! و «حرامزاده عارف»!! است. برادر من! نه تنها اسم و رسم امروز و يا ديروز متصوفه بلكه نطفه تصوف از اساس مشكل دارد. امام علي النقي(ع) برسر كسي كه چون شما تمايز قائل شد بين دراويش خوب و بد و به زعم خود آنها را به دشمن اهل بيت و محب اهل بيت تقسيم كرد، آب سردي ريخت و فرمود: «الصوفيه كلّهم مِن مخالفينا»؛ «همه طوايف صوفيه از مخالفين ما اهل بيت هستند». دوست من! بي جهت به دنبال تصوف پاك و صوفي صاف و حقّه نگرد كه «هرگز يافت مي نشود، گشته ايم ما».
4ـ آيا شما زوزه هاي تفرقه افكنانه و خيانت هاي روشن مدعيان خانقاه را كه هر از چند گاه از قفا و يا جوف پناهگاه خانقاهي ـ بخوانيد خيانتگاهي ـ شنيده مي شود را دعوت به وحدت و سر منشأ خدمت به آيين و ميهن مي ناميد؟!! هيچ از خود پرسيده ايد كه چرا سردمداران فرق صوفيه سر در آخور بيگانگان ـ به ويژه آمريكا و انگليس ـ دارند و مورد حمايت مادي و معنوي ـ و بعضاً آشكارـ آنها هستند؟! راستي علت حمايت همجانبه اتحاديه اروپاه از دراويش و محكوميت مكرر ايران در مجامع بين الملل به بهانه نقض حقوق فرقي چون صوفيه و بهائيت چيست؟! به راستي چرا هرگاه لانه فسادي به نام خانقاه در گوشه و كنار كشور پهناور ايران به دست متدينان غيرتمند از لوث آفات زدوه مي شود، از زير سجاده ي رياي دراويش تنها آلات لهو و لعب و از زير خرقه و كنج زاويه ذكر اين تاركان دنيا، دشنه و گلوله خارج مي شود؟!!
برادر من! اگر با تسامح بپذيريم كه متصوفه ـ آن هم گذشتگان آنها نه بي سوادان امروز اين طايفه ـ به پرورش ذوق و فربهي ادبيات كمك كرده اند، هزار البته اين خدمت!!! آنها به قيمت انحراف در تاريخ فرهنگ ايران اسلامي و از راه به در كردن هزاران جوان و انسان زودباور و به بهاي تفرقه در ميان صفوف متحد مسلمانان به ويژه شيعيان در هميشه اين تاريخ مظلومانه بوده است ... .
برادر ارجمند! ما مي توانيم سر هركس كلاه بگذاريم جز سر خدا و وجدان خود را. من شما برادر عزيز را به وجدانتان رجوع مي دهم و مزيد اطلاع توصيه مي كنم، علاوه بر خواندن «سايت مجذوبان نور» ـ ارگان رسمي صوفيه نعمت اللهي گنابادي كه با رأفت نظام اسلامي در حال لجن پراكني است و متأسفانه در زير پيامتان آدرس الكترونيكي آن را برايم درج كرديد ـ بخش هاي ديگر مقاله «صوفي بي صفا نمي خواهم» و حداقل دو كتاب «در كوي صوفيان» اثر سيد محمد تقي واحدي(صالح عليشاه) و كتاب «در خانقاه بيدخ چه مي گذرد؟» با مقدمه دكتر احمد عابدي را به دقت بخوانيد. همچنين مي توانيد به سلسله مقالات «در پرده خانقاه» به قلم اين كمترين در روزنامه جمهوري سال 1385 رجوع فرماييد.
منتظر شما هستم
سيد مجتبي مجاهديان
23/2/87
